بیست نفر از پرسنل و قرآن آموزان مؤسسه قرآنی محمد بن جزری در تاریخ 12/8/96 از خانه سالمندان یاس های سپید شیراز بازدید نمودند، در این مهمانی چند ساعته پای صحبت های پدر و مادرهای عزیزی که هر کدام به دلایلی در این آسایشگاه بودند، نشسته و تلاش نمودیم لحظات شادی را برایشان رقم زده تا اندکی از دغدغه ها و ناراحتی هایشان را از یاد ببرند. و در پایان نیز تعداد 19 گلدان‌گل که از قبل تدارک دیده شده بود به هر کدام از اتاق هایشان تقدیم شد.
موی سپید سالمندان کتاب پربهای تجربه هاست و سینه هایشان مالامال از آلام زندگی، آنان گنج رنج های روزگار و تقویم‌های نا نوشته اند، گفته هایشان روشنی بخش راه و چشمان کم سویشان ستاره‌های شبستان زندگی، دستان پینه بست‌شان جغرافیای دردهای زمین است و چین‌های پیشانیشان تاریخ مرارت‌های روزگار! پشت تو را انبوه تجربه‌ها خمیده است، تو معلّم روزگاری! بر دستان پینه بسته ات، بوسه مهر می زنیم و در کلاس آموزه‌های زندگی تو، زانوی ادب به بغل می گیریم و خود را وامدار مهر و محبت و صفای تو می‌دانیم.
و خداوند چه زیبا به نیکی و احترام به آنان امر می کند:
(و قَضى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً، إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ اَلْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَرِیماً وَ اِخْفِضْ لَهُما جَناحَ اَلذُّلِّ مِنَ اَلرَّحْمَهِ وَ قُلْ رَبِّ اِرْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی صَغِیراً (آیه 23 و 24 سوره ی اسراء)
پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکى کنید، هر گاه یکى از آنها -یا هر دو آنها- نزد تو، به سن پیرى برسند کمترین اهانتى به آنها روا مدار، و بر آنها فریاد مزن، و گفتار لطیف و سنجیده بزرگوارانه به آنها بگو. بال هاى تواضع خویش را در برابرشان از محبت و لطف فرود آر، و بگو پروردگارا همانگونه که آنها مرا در کوچکى تربیت کردند مشمول رحمتشان قرار ده.
پروردگارا چشمان هیچ پدر و مادری را چشم به راه فرزندش قرار مده و توفیق خدمت و احترام به پدر و مادرهایمان را به ما عطا بگردان.
