همایش تربیت فرزند

همایش تربیت فرزند

استاد: شیخ عیسی رحیمی

همایشی تحت عنوان “جایگاه نماز در تربیت فرزند” برای والدین در تاریخ ۲۶ تیرماه در مؤسسه قرآنی محمد بن جزری، با ارائه شیخ عیسی رحیمی برگزار گردید.
ایشان در مقدمه این گونه آغاز نمودند که هر کاری بدون تلاش میسر نیست و از هر تلاشی یک روزه انتظار نتیجه نمی توان داشت، نتیجه ی ماندگار نیازمند تلاش مستمر و ماندگار است.
استاد رحیمی داشتن فرزند خوب را به کاشتن درخت خوب و ثمرداری چون نخل تشبیه نمودند، همان طور که برای یک نخل صبر و تلاش زیادی لازم است و بلافاصله ثمر نمی دهد، برای تربیت فرزندانی مقاوم و بزرگ که بتوانند روی پای خود بایستند و ثمره ای ماندگار برای خودِ ما و جامعه و دیگران باشند، همچون درخت نخل نیازمند صبر، سختی و زمان بیشتر است، اما کاشتن یک گل چند روزه که عمر زیادی ندارد سختی و صبر زیادی نمی خواهد.

شیخ رحیمی محور صحبت های خود را در سه عنوان مطرح نمودند:
۱- پاسخ به شبهاتی حول داشتن فرزند:
همیشه بشر با علم و دانش و آینده نگری پیشرفت نموده و با جهل و نادانی به عقب رفته، جهل عاملی برای رشد نکردن و یا ناقص رشد کردن بوده است. در طول تاریخ وظیفه انبیاء تعلیم و تزکیه نفوس و یاد دادن حکمت و کتاب بوده است، انسان با جهالت محیط و نسل خود را به نابودی می کشاند و به وسیله وحی و فهم همه خوبی ها را گسترس دهد.
جاهلیت تنها مختص گذشتگان و دیگران نیست، بلکه جاهلیت در تمام جوامع و زمان ها وجود دارد، امروزه نیز انسان ها در هر نقطه ای که به دور از وحی الهی باشند دچار گمراهی و جهالت می شوند و تنها شکل و نوع این جهالت ممکن است با هم فرق داشته باشد، مثلاً اگر در جاهلیت قدیم فرزندکشی وجود داشته است امروز نیز همین فرزندکشی وجود دارد که تنها شکل آن فرق کرده است، اگر در گذشته فرزند دختر را مایع ننگ و عار می دانستند، امروزه داشتن فرزند را مایع فقر و بدبختی می دانند، این تفکرات هر دو شکلی از جاهلیت و عقب ماندگی می باشد، چه زنده به گور کردن و چه در نطفه خفه کردن، اگر در عهد نزول قرآن مردم آن زمان نابودگر نسل خود بودند، امروزه نیز به خاطر عواملی چون ترس از امکانات و تفکر اینکه فرزند بیشتر امکانات کمتر، باعث نابودی نسل خود می شوند اما واقعیت این گونه نیست و یک نگاه اشتباه و ترس غیر واقع می باشد، زیرا فرزند بیشتر امکانات کمتر نمی آورد و برعکس فرزند کمتر امکانات بیشتر به دنبال ندارد، زیرا خانواده هایی هستند که با داشتن فرزند بیشتر با فعالیت فرزندان اقتصاد خانواده رونق یافته است.
استاد رحیمی تاکید نمودند نباید به شعارهای واهی که ما را به سمت نسل کشی و قتل فرزندانمان می انجامد توجه کنیم. خداوند مال و فرزند را زینت حیات دنیا قرار داده است، اگر از فرزند فرار می کنیم باید از هر دو یعنی مال نیز فراری باشیم. ما بایستی تلاش کنیم که مال و فرزند هر دو مایع سربلندی دنیا و آخرت ما باشند و نه دشمن ما.

۲-بخش دوم تربیت فرزند:

تربیت فرزند نیازمند کار و مدیریت مناسب است که محل توجه می باشد، اما بار سنگینی نیست که نتوان از عهده ی آن بر آمد، همان طور که دیندار شدن مسولیت بزرگی است اما طوری نیست که نتوان از عهده ی آن بر آمد. اصل در تربیت عملکرد و تعامل خود والدین با یکدیگر است، و این رفتار والدین است که تعیین می کند فرزندانمان چگونه شوند! به قول شاعر دوصد گفته چون نیم کردار نیست. نفس کودک خود به خود جذب کننده ی خوبی ها و دافع بدی ها است. رفتار پرخاش گرانه والدین که تکرار و عادی می شوند برای فرزندان دارای بدآموزی هستند.

یکی از نکات مهم دیگر در تربیت این است که فرزندان کوچکتر بیشتر تحت تاثیر فرزند بزرگ خانواده هستند و فرزند بزرگتر اگه خوب تربیت شده باشد، خود به خود بخش بزرگی از تربیت خوب و بد فرزندان کوچک را بر عهده دارد. و در نهایت تربیت فرزند مهم است و در عین حال ساده اگر در آن غفلت نشود.

۳-بخش سوم آموزش نماز برای فرزندان:

ایشان افزودند در بحث آموزش عباداتی چون نماز، روزه، حجاب و … نیز مهم ترین عامل پدر و مادر هستند، و بایست اول خود پدر و مادر اهل نماز باشند سپس فرزندان را به نماز تشویق کنند، نمازخوان بودن مادر در خانه و مسجدی بودن پدر بسیار مهم است. در حدیث ذکر شده است که از هفت سالگی فرزندانمان را به نماز تشویق و از ۱۰ سالگی آنها را در سهل انگاری در نماز توبیخ کنیم، در این فرایند ۳ ساله بین ۷ تا ۱۰ سال عملکرد و روش های تشویقی پدر و مادر در نماز خوان شدن فرزند بسیار مهم است.

ابزارهای کمکی زیر در نماز خوان شدن فرزندان اهمیت دارد:
الف- فراهم کردن سجاده و چادر نماز از همان کودکی به ویژه برای فرزندان دختر.
ب- فرزند را باخود به مسجد بردن.
ج- برگزاری نماز جماعت در خانه همراه با پدر و مادر و فرزندان.
د- آموزش و فرستادن کودک به مکتب خانه و مراکز آموزشی دینی.
ه- تهیه ی سی دی ها و کتاب های آموزشی نماز برای کودکان.
هرگونه وسیله دیگر…

اما با تمام تلاش های پدر و مادر باز هم ممکن است در هر کاری تعدادی از فرزندان جلوتر و بعضی از فرزندان عقب تر باشند که بایستی عوامل و ضعف هایی که باعث نماز نخواندن آنها می شود را شناسایی نمود. و در آخر استاد تاکید نمودند که ۷۰ درصد یادگیری و اجرای عبادات دینی، مربوط به خانه و پدر و مادر می باشد و تنها ۳۰ درصد به بیرون و آموزش مراکز دینی مربوط می شود.