ضیافت افطاری برادران مؤسسه فرهنگی-قرآنی محمد بن جزری در روز دوشنبه 6 خرداد 1398 و با حضور بیش از 200 نفر از برادران برگزار شد.
همچنین شایان ذکر است این نشست با سخنرانی استاد سید احمد هاشمی با موضوع “اصلاح برخی تصورات غلط نسبت به خداوند” همراه بود که در ادامه به گزیده ای از صحبت های ایشان اشاره می کنیم :
استاد هاشمی در ابتدا بیان نمودند، مبحث خداشناسی پایه اساسی همه آموزه های اسلامی است، منشا همه اعمال و عبادات ما خداوند است، لذا باید تصور دقیق و درستی از خداوند داشته باشیم.
یک قائده ی کلی نشان می دهد: حکم بر چیزی فرع بر تصورش هست، یعنی هر اندازه تصور بهتر و دقیق تری از چیزی داشته باشیم، می توانیم دقیق تر و بهتر در مورد آن قضاوت کنیم و عکس این مسئله نیز درست است و هر چه تصور و شناخت کمتر و غیر دقیق تر باشد تصور و قضاوت نیز ممکن است دچار اشتباه شود.
در مورد خداوند نیز این اصل صادق است، خداوند در آیات بسیاری خود را به ما معرفی نموده است، در آیات قران ذکر شده است (لیس کمثله شیء: هیچ چیزی مانند او نیست) نه تنها شبیه انسان نیست بلکه هیچ چیزی شبیه او نیست، پس تصور ما از خداوند نباید مانند چیزهایی باشد که می شناسیم، هر چیزی که به ذهن خطور کند خداوند غیر آن است.
یکی از مشکلات ما در برخورد با خداوند این است که ما تصور دقیقی از او نداریم، یعنی خدا واقعی ما آن خدایی که در ذهنم ما تصور شده نیست، و با خدای معرفی شده در قرآن تفاوت دارد و خدای دیگری است،خدای ذهنی ما بیشتر شبیه انسان است تا خداوند، خیلی وقت ها ما به نسبت خداوند دچار انسان انگاری می شویم.
به گونه ای که در داستان حضرت موسی و خضر(ع) در حال شکستن این تصور انسان انگارانه است و می خواهد نشان دهد که خداوند مانند انسان عمل نمی کند آنگاه که:
1- که جواب خوبی را با بدی می دهد.
2- که جواب بدی را با خوبی می دهد.
3- که بدون هیچ دلیلی بدی می کند.
در اینجا خضر(ع) نماد تقدیر خداوند و امر قضا و قدر خداوند است و می گوید من مامور خدا بودم و از جانب خداوند مامور شده ام، کار خداوند شبیه کار انسان نیست و همان طور که خودش مثل انسان نیست و کارهایش نیز مثل ما آدمها نیست. ما نمی توانیم خدا را بر اساس ذهنیت که از انسان داریم، قضاوت کنیم اما ما متاسفانه در بسیاری از جاها این کار را انجام می دهیم.
دکتر هاشمی در ادامه به مثال هایی از تصور های انسان وار از خداوند در اذهان ما اشاره نمودند:
1- ما به حکم انسان بودن دوست داریم هر کسی کار اشتباهی انجام داد زود تنبیه شود، و از خداوند نیز همین انتظاری داریم زیرا تصور ما از خداوند انسان وار است، او کارش بر اساس حکمت است و کارش مثل ما نیست. همیشه می گوییم هرچی سنگ است مال پای لنگ است در این جمله نیز باز از روی همان تصور انسان وار از خداوند قضاوت می کنیم و بار دیگر خداوند در اذهان ما مظلوم واقع می شود.
2-برای رسیدن به آرزوها و درخواست هایمان باید خیلی وقت ها واسطه و پارتی داشته باشیم. در حالی که خداوند به نسبت هیچ احدی پارتی بازی نمی کند.اگر کسی عملش او را به عقب نیندازد نسبش او را جلو نخواهد انداخت.
3- خیلی از ما عادت کرده ایم که اگر کسی اشتباهی کرد مچش را بگیریم، منتظریم از دیگران سوتی بگیریم و چون خودمان عادت کردیم مچ بگیریم فکر می کنیم خداوند نیز مچ گیر است و منتظریم خداوند هر کجا بنده اش خطا کرد مچش را بگیرد، اما خداوند اینگونه نیست، خداوند مچ گیر نیست بلکه دست گیر است، خداوند نشسته است تا دست بندگانش را بگیرد نه مچ آنها را.
فردی 100 کار خوب انجام داده و 10 کار بد اما آن 90 تا را نادیده می گیریم اما کار خداوند برعکس ما انسان ها است 90 عمل بد را نادیده می گیرد.
4- ما هر کدام در زندگی و کار و شرایط دیگر… آدم سخت گیری هستیم و چون خود سخت گیر هستیم و به دیگران سخت می گیریم فکر می کنیم خداوند هم باید سخت گیر باشد و به دیگران سخت بگیرد. مثلا در دین اینقدر که ما بندگان دین را سخت گرفته ایم خداوند اینقدر سخت نگرفته است. خداوند در دین اراده ی آسانی دارد نه اراده ی سختی، ما تصور سخت گیرانه ای از دین داریم و فکر می کنیم دین داری سخت است اما اینگونه نیست بلکه ما سختش کرده ایم و فکر می کنیم خدای ذهنی ما هم مثل من سخت گیر است.
5-گاهی تصور ما از خدا از یک انسان معمولی هم کمتر است و تصور ما از خدا این است که او را شبیه به یک بچه ی غیر ممیز فرض می کنیم،مثلا آنگاه که من مسلمان و مؤمن در بحث نیت وسواس به خرج می دهم در حالی که نیت چیز قلبی است، در حالی که خداوند قلب ها را می بیند، و گاهی تصور ما از خداوند انسان وار است و گاهی پایین تر از یک انسان و همانند بچه ای غیر ممیز.
7- خیلی از ما سرگرمی و تفریح داریم و گاهی کارهای بی هوده و بی هدف انجام می دهیم مثلا بی هدف به خیابان می رویم و بی هدف قدم می زنیم، و گاهی اوقات فکر می کنیم خداوند نیز اینگونه است و این جهان را خلق کرده و رفته است به دنیال کارهای خودش، در حالی که خداوند هیچ چیزی را بی هدف خلق نکرده است، چون خود کار بی هوده انجام می دهیم در مورد خداوند نیز اینگونه تصور می کنیم.
اینها تنها مثال های کوچکی بودند اما ما خیلی وقت ها دچار انسان انگاری خداوند می شویم و بسیاری از تصورات ما از خداوند، خدایی نیست که او ما را خلق کرده است، بلکه تصوری است که ما از خداوند در ذهن خود خلق کرده ایم، و پرستش و رفتارمان شایسته ی خداوند خالق نیست بلکه خدای مخلوق است.
استاد هاشمی در پایان اشاره نمودند به خاطر این ما نسبت به خداوند دچار این تصور انسان نگارانه می شویم ، چون به کاتالوگ خداوند که همان قرآن است مراجعه نمی کنیم و یا سرسری مراجعه می کنیم، در قرآن خداوند خودش را شفاف معرفی می کند و آن وقت است که با خدا بودن احساس خوبی می کنیم”
سعی کنیم خدای ساختگی و انسان تراش را از زندگی بیرون بیندازیم و چوب این خدای ساختگی ذهنی را نخوریم، برای رسیدن به این هدف بایستی به قرآن که کاتالوگ خدا شناسی است مراجعه کنیم .
